Μετά από κάθε αεροπορικό δυστύχημα, η αναζήτηση του «μαύρου κουτιού» αποτελεί προτεραιότητα. Οι αρμόδιοι θα βρουν εκεί καταγεγραμμένα όλα τα δεδομένα της πτήσης.
Οι πληροφορίες που περιλαμβάνει, είναι εκείνες που θα φωτίσουν την υπόθεση. Κάτι μαύρο λοιπόν, θα δώσει φως…
Είτε πιλοτάρουμε αεροπλάνο είτε (νομίζουμε ότι πιλοτάρουμε) τη ζωή μας, έχουμε όλοι ένα μαύρο κουτί μέσα μας. Είναι το ασυνείδητο ή το υποσυνείδητο (ανάλογα με το ποια θεωρία ενστερνίζεται καθένας). Ουσιαστικά και τα δύο περιλαμβάνουν καταγραφές, όπως αυτές του μαύρου κουτιού στο αεροπλάνο.
Ό,τι δεν μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε στην παιδική μας ηλικία, ό,τι παρερμηνεύσαμε, όσα διαστρεβλώθηκαν γιατί αυτό μπορούσε καθένας μας να κάνει με τα «μέσα» που διέθετε τότε, είναι εκεί. Και μας κινεί σήμερα. Υποβόσκει. Γίνεται το φίλτρο μέσα από το οποίο περνάμε αυτόματα και α-συνείδητα τις πληροφορίες και τα ερεθίσματα που δεχόμαστε. Επηρεάζει τις δράσεις και αντιδράσεις μας, καθιστώντας μας ανελεύθερους.
Ο αρμόδιος να διαλευκάνει την υπόθεση συντριβής ενός αεροπλάνου, χρειάζεται να ακούσει τις πληροφορίες που έχουν καταγραφεί στο εν λόγω κουτί, να τις μελετήσει, να συνδυάσει, να συνυπολογίσει, να παρατηρήσει και εν τέλει, να συμπεράνει και να κάνει κάτι με τα συμπεράσματα αυτά. Ο αρμόδιος να φωτίσει το μαύρο κουτί του ασυνείδητου -καθένας το δικό του-, χρειάζεται να αντικρίσει ευθέως, υπεύθυνα και με θάρρος την πληροφόρηση που υπάρχει εκεί και ομοίως, να συνδυάσει, να συνυπολογίσει, να παρατηρήσει, να μελετήσει, να συμπεράνει, να δράσει, να αξιοποιήσει τα ευρήματα. Κι έτσι θα κατανοήσει -όταν είναι η ώρα του γι’ αυτό- τις δικές του εσωτερικές συγκρούσεις που, μπορεί να μην προκαλούν συντριβή αεροσκάφους, αλλά προκαλούν καθημερινά, λίγο λίγο, τη συντριβή της ελευθερίας του· εκείνης που είχε ερχόμενος αλλά συμπίεζε στη συνέχεια βαδίζοντας.
Σαν έτοιμος από καιρό λοιπόν, σαν θαρραλέος, σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια ελευθερία, σταμάτα να τη συνθλίβεις.
Author: Ανθη Ψωμιαδου
