Με αφορμή ένα σχόλιο του Στράτου Γκαρόζη (προπονητή ακαδημιών στα Ιωάννινα) για την ξεκούραση των παιδιών το καλοκαίρι και το πόσο απαραίτητη είναι, θα ήθελα να γράψω ορισμένες σκέψεις που ίσως φανούν χρήσιμες σε κάποιους.
Τι πρέπει να κάνει ένα παιδί το καλοκαίρι;
Καταρχάς ας ξεκινήσουμε οριοθετώντας την παιδική ηλικία η οποία είναι από το 6ο ως το 12ο έτος. Στο 11ο-12ο έτος ορισμένα παιδιά μπαίνουν στην πρώτη εφηβική ηλικία.
Σε αυτή την ηλικία ένα παιδί πρέπει να πάρει όσα περισσότερα κινητικά ερεθίσματα μπορεί. Αυτό θα γίνει φυσικά είτε μέσα από οργανωμένες αθλητικές δραστηριότητες (παιδικές κατασκηνώσεις, καμπ, προπονήσεις), είτε μέσα από το παιχνίδι, το οποίο θα συνοδεύεται από κίνηση.
Υπάρχει η δυνατότητα σήμερα σε πολλά παιδιά να βγουν στις παιδικές χαρές, στις αλάνες ή στις πιλοτές των πολυκατοικιών να παίξουν, να τρέξουν, να κάνουν ποδήλατο; Αν υπάρχει είναι ότι καλύτερο. Δυστυχώς όμως αρκετά παιδιά έχουν συνδυάσει τις διακοπές τους με το πόσα παιχνίδια θα παίξουν στις ηλεκτρονικές κονσόλες και στους υπολογιστές. Άρα μια οργανωμένη δραστηριότητα είναι απαραίτητη έστω και χωρίς την πλήρη συγκατάθεση του παιδιού.
Υπάρχουν όμως παιδιά που όλο τον χειμώνα αθλούνται συστηματικά, σε ομάδες, συλλόγους και παίρνουν μέρος σε αγώνα κάθε εβδομάδα. Υπάρχουν παιδιά που ξεκινάνε προετοιμασία στο ποδόσφαιρο αρχές Σεπτεμβρίου και τελειώνουν Μάιο, κάνουν 3 φορές με τον σύλλογό τους, άλλες δύο με την ΕΠΣΗΠ, αγωνίζονται κάθε Σάββατο, κάποιες Τετάρτες με τις μικτές και κάποιοι εγκληματίες (χωρίς εισαγωγικά), επειδή μπορούν να παίξουν και σε μεγαλύτερη κατηγορία (και αφού έχουν περάσει 24 ώρες που προβλέπει ο κανονισμός) τους βάζουν να παίξουν και Κυριακή! Δηλαδή χειρότερα και από τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές!
Ναι, αυτά τα παιδιά θέλουν ξεκούραση, ηρεμία, αποτοξίνωση, διακοπές, μπάνιο, παιχνίδι. Εάν κάποιο θέλει με δική του βούληση να κάνει κάποια προπόνηση γιατί του αρέσει και το αγαπά, τότε η επιβάρυνση που θα δεχτεί θα πρέπει να είναι τέτοια που κυρίως θα τον αποφορτίζει, θα τον διασκεδάζει και συγχρόνως θα μαθαίνει και πράγματα.
Ο έφηβος αθλητής (ηλικίας 13-18 ετών) μπαίνει σε άλλη διαδικασία.
Εάν ο πρωταθλητισμός είναι το κύριο μέλημά του, τότε θα πρέπει να αφιερώσει κάποιο χρόνο από τις διακοπές του κάνοντας προπόνηση, χωρίς όμως να παραβλέπονται οι παράγοντες που προαναφέραμε σχετικά με την επιβάρυνση και μόνο αν πραγματικά το θέλουν ο ίδιος και όχι οι γονείς του.
Γενικότερα τα καλοκαίρια των παιδιών μας είναι λιγοστά. Αν το σκεφτείτε έχουμε μόνο 16 καλοκαίρια μαζί τους. Να παίξουμε, να τους αφιερώσουμε χρόνο, να τα ξεκουράσουμε από τους απαιτητικούς χειμώνες, να διασκεδάσουμε και να ζήσουμε μαζί τους. Μετά φεύγουν και κάνουν την δική τους ζωή. Η καλοκαιρινή πίεση οποιασδήποτε μορφής (προπονήσεις, μαθήματα, ξένες γλώσσες κα) ας είναι μετρημένη, ουσιαστική. Ας τους δώσουμε την δυνατότητα να είναι παιδιά μέχρι τότε που πρέπει και ας μην τα ενηλικιώνουμε νωρίτερα, μόνο κακό τους κάνουμε.
Καλτσης Βασιλης
Καθηγητής Φυσικής Αγωγής Αρσακείου Γυμνασίου-Λυκείου Ιωαννίνων
Προπονητής ποδοσφαίρου και φυσικής κατάστασης
Υπεύθυνος εργομετρικού κέντρου Sports Lab
Site: www.vkaltsis.wordpress.com (Elite Athletes Training)
Βασίλης Καλτσής
6972301999
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
